خلوت گذره مهتاب گل میشه زیر پل آفتاب تو کوچه پره امیده همسایم شاید خورشیده شب هامون مثل روز میمونه آسمون ستاره بارونه انگار که هر خونه یه پنجرست هر پنجره یه دنیا خاطرست این کوچه کوچه ی قدیمیه با همه عابرا صمیمیه سفره ی دلامون بازه تو فکره یه هوای تازه هستیمون یه دل پاکه ریشمون همین آب و خاکه بچگی یادمون نمیره قصه گو یه درخت پیره هم پای گذر زموونه عکسامون یادگار می مونه انگار که هر خونه یه پنجرست هر پنجره یه دنیا خاطرست بلبل ها می خونن غزل غزل می شگافه لبخند اهل محل